welke eigenschap bepaalt de dampopenheid van een materiaal?

dampdoorlaatbaarheidscoëfficiënt

Wanneer de waterdampdruk tussen binnen en buiten verschilt, gaat de waterdamp door dampdiffusie van de hogere concentratie naar de lagere concentratie stromen, zodat de hoeveelheid waterdamp in evenwicht wordt gebracht. Het diffusieweerstandsgetal geeft dus de mate weer waarin het materiaal weerstand biedt tegen dit proces.

Het diffusieweerstandsgetal en de dampdoorlaatbaarheidscoëfficiënt verwijzen naar dezelfde eigenschap. Beide termen worden gebruikt om de mate te beschrijven waarin een materiaal in staat is om waterdamp door te laten. De coëfficiënt is het weerstandsgetal (µ)* vermenigvuldigd met de dikte uitgedrukt in meter. (µd).

Het geeft aan hoe goed een materiaal in staat is om waterdamp te diffunderen of door te laten. Een lager diffusieweerstandsgetal of een hogere dampdoorlaatbaarheidscoëfficiënt betekent dat het materiaal beter in staat is om waterdamp door te laten. 

Deze waarde kan schommelen door de temperatuur of de luchtvochtigheid, maar doorgaans wordt er een gemiddelde genomen. Een perfect damp-open isolatiemateriaal bezit een diffusieweerstandsgetal van 1. Zowat alle "wollen" of flexibele ecologische isolatiedekens hebben deze score. Een perfect dampdicht isolatiemateriaal bezit een diffusieweerstandsgetal dat oneindig groot is.

Dit concept is belangrijk bij bijvoorbeeld de bouw van gebouwen, waar materialen met een goede dampdoorlaatbaarheid kunnen helpen bij het reguleren van vochtigheid en het voorkomen van condensatieproblemen.

 

*De materialen met lage doorlaatbaarheid (µ): 0.1-12.98; redelijke lage µ: 13-26; gemiddelde µ: 26-66; Redelijk hoge µ: 66-132; materialen met een hoge µ: 133-200.

Vergeet dus niet deze te vermenigvuldigen met de dikte an het materiaal uitgedrukt in meter om tot de µd waarde te komen!